Van achter de Taj Mahal hebben we vandaag de zon zien opkomen, erg mooi en zoiezo een fabelachtig gebouw. Je zou na alle vieze smalle drukke lawaaige straatjes bijna vergeten dat India ook zo mooi kan zijn. Het paleis werd door heerser Shah Jahan in het zelfde jaar gebouwd ter nagedachtenis aan zijn vrouw die tijdens de bevalling van hun 14de kind in1631 stierf. Er hebben in totaal 20.000 mensen aan gewerkt tot het in 1653 werd opgeleverd. De Taj Mahal raakte in verval nadat het rijk van deze witmarmer liefhebber werd verslagen maar is na een grondige renovatie weer in al haar pracht te bewonderen (al doet de luchtvervuiling het palleis geen goed).

Doordat India in tegenstelling tot onze economie nog steeds groeiende is zie je ook steedsmeer westerse invloeden terug komen in het dagelijks leven van de Indier. Dit leverd af en toe hilarische taferelen op, zoals van de week toen we per toeval in een shopping mall terecht kwamen. Dit winkel centrum had net zoals diegene die wij kennen een roltrap, vrij normale gang van zaken zou je denken, nou niet voor alle Indiers. veel indiers vooral vrouwen (sorry dames) durvden er niet naar beneden op te stappen, ze waren er heilig van overtuigd dat ze ervan af zouden vallen. We lagen helamaal dubbel en gingen natuurlijk express net doen of we er ook vanaf vielen. Dit soort kleine dingetjes doet je heel goed beseffen hoe wij gewend zijn geraakt aan onze ontwikkeling, en hoe verbijsterd we kijken naar andere culturele eigenaardigheden. Bijvoorbeeld het eten van een Thali (rijst, groente prutje yoghurt